Όλοι κράζουν την Τατιάνα που έβγαλε την αδερφή του παιδιού που σκοτώθηκε στην τελευταία μεγάλη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ. να κλαίει ζωντανά ενώ η εγχώρια Όπρα-πέρασε-και-δεν-ακούμπησε της κρατούσε παρηγορητικά το χέρι. Εγώ να κάνω μια από τις συνηθισμένες αφελείς ερωτήσεις μου; Ναι; Ευχαριστώ. Here goes:
Έχει μόλις σκοτωθεί ο αδερφός σου. Σε παίρνουν τηλέφωνο από την εκπομπή της Τατιάνας (ή οποιαδήποτε άλλη). Έχει μόλις σκοτωθεί ο αδερφός σου. Θέλουν να πας να μιλήσεις στην εκπομπή. Έχει μόλις σκοτωθεί ο αδερφός σου. Το βρίσκεις καλή ιδέα. Ντύνεσαι. Πας. Περιμένεις στα παρασκήνια ενώ σε βάφουν "πενθούσα". Έχει μόλις σκοτωθεί ο αδερφός σου. Σου δίνουν το κιου. Βγαίνεις στο πλατό. Κλαις. Διάλειμμα για διαφημίσεις. Έχει μόλις σκοτωθεί ο αδερφός σου.
Η Τατιάνα φταίει; Ή, τέλος πάντων, η Τατιάνα φταίει περισσότερο; Εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο; Ποιος της τον δίνει και τον εκμεταλλεύεται; Ποιος της τον εκχωρεί;
Λέω τώρα εγώ, που είμαι και παράξενη.
η φωτό από δω
9 σχόλια:
Δεν έχεις άδικο.
Ωστόσο, αν αγνοούμε το κίνητρο πίσω από αυτή την απόφαση, μας λείπει ένα πολύ σημαντικό δεδομένο για να κατανοήσουμε την πράξη της.
It takes two to tango.
Αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Μισή μισή θες η ντροπή?
So be it.
Αλλα το ότι η αδελφή δέχτηκε, δεν αναιρεί την κατινιά της άλλης.
Riski, γεια σου!
Ποιο μπορεί να είναι το κίνητρο πίσω απ' αυτήν την απόφαση; Και, τέλος πάντων, δεν λέω πως έκανε και κανένα έγκλημα η κοπέλα πια, απλά μου φαίνεται αδιανόητο (εμένα) ότι σε μια τέτοια στιγμή (κούφια η ώρα που τ' ακούει) θα περιφέρω τον πόνο μου στα κανάλια και θα έχω ξένους ανθρώπους να μου κρατούν το χέρι ενώ θα με κοιτάζει το πανελλήνιο. Αλλά βέβαια, μπορεί να μη θεωρεί την Τατιάνα ξένη, και εδώ είναι που αρχίζω να φοβάμαι.
Αντιδρασούλη, τίποτα δεν αναιρεί την κατινιά της, αν και νομίζω ότι η λέξη έχει πια μικρύνει πολύ για να χωρέσει αυτό που είναι η Τατιάνα.
Δεν είναι απίθανο να έχεις απόλυτο δίκιο. Μάλλον είναι το πιο πιθανό απ' όλα, δεδομένου ότι, εκτός αν είσαι μόνιμος κάτοικος Άρη, γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι οι εκπομπές αυτού του είδους έχουν σκοπό να κάνουν τους θεατές να νιώσουν καλά που δεν είναι στη θέση σου.
Απλώς λέω ότι καμιά φορά, μια τέτοια απόφαση μπορεί να κρύβει και κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε από τη μεριά του εκάστοτε "θύματος" της εκάστοτε Τατιάνας, οπότε κεντρικό θέμα για μένα συνεχίζει να είναι ποιοι είναι πίσω από την προσπάθεια διατήρησης ενός τόσο χαμηλού επιπέδου συνειδητότητας του κόσμου. Ποιοι ενθαρρύνουν και προωθούν αυτή την ποιότητα τηλεοπτικών προγραμμάτων και ποιος είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός.
Ανατριχιαστικό... δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι! :(
Βρε καλώς το Μανιτάρι! Ναι, εμένα τουλάχιστον με ανατριχιάζει.
Πώς πάει ο μικρός Τρότσκι;
Εγώ θα βάλω ακόμη μία διάστση παιδιά. Κι αν η Τατιάνα ή η όποια Τατιάνα είναι για την κοπέλα αυτή ο μόνος τρόπος να πει όσα θέλει για να δικαιωθεί η οικογένειά της και να τιμωρηθεί ο φονιάς του αδελφού της; Αν, ρωτώ αν, έχουμε καταντήσει να αναζητάμε το δίκιο μας σε ανθρώπους που εν γνώσει μας μας εκμεταλλεύονται όχι για τα 15΄δημοσιότητας, αλλά για τα 5' αλήθειας μεταξύ διαφημίσεων για σερβιέτες και για στεγαστικά; Πόσες φορές έχετε ακούσει ή - φευ!- πει, "θα βγω στον Τριανταφυλλόπουλο". Χωρίς να διαφωνώ μαζί σας ούτε κεραία, ήθελα απλώς να ανδείξω και μία ακόμη τραγική πτυχή του θέματος. Τα σέβη μου...
Εγώ δεν αμφισβητώ το γεγονός ότι μπορεί οι άνθρωποι να νομίζουν ότι έτσι θα βρουν το δίκιο τους, σχολιάζω μόνο το πώς είναι δυνατόν την ώρα του βρασμού, της συντριβής, να έχεις κουράγιο να βγεις στην τηλεόραση.
Σχολιάζω αν θες αυτό που λες κι εσύ: ότι έχει καταντήσει να είναι αυτή μια απ' τις αναμενόμενες αντιδράσεις μας όταν μας συμβεί μια αβάσταχτη, αδιανόητη αδικία.
Ομολογώ πως ντρέπομαι λίγο που βιάστηκα να κρίνω την κοπέλα και τον τρόπο που διάλεξε να εκφράσει τον πόνο της, αλλά αυτό που ήθελα περισσότερο να τονίσω ήταν ότι θα πρέπει να πάψουμε πια να ρίχνουμε το φταίξιμο αποκλειστικά στα κοράκια της τηλεόρασης, όχι για να τους αθωώσουμε ή να τους δικαιολογήσουμε, αλλά για να δούμε ολοκληρωμένα αυτό το φαινόμενο της εκχώρησης του όποιου πόνου προς εκμετάλλευση, με την προσδοκία της οποιασδήποτε -οσοδήποτε δίκαιης- ανταμοιβής.
Ίσως αυτοί που πάνε στο "Πάμε πακέτο" να είναι καλύτερο παράδειγμα γι' αυτό που σκέφτηκα, αλλά η αμεσότητα της αντίδρασης της συγκεκριμένης κοπέλας (σήμερα η απώλεια, αύριο η Τατιάνα) είναι μάλλον αυτό που με εντυπωσίασε τόσο.
Tsok, τα σχόλιά σου μου βγάζουν ολόκληρα ποστ, μήπως πρέπει να συνεργαστούμε;
:Ρ
:)
You know where to find me...
Δημοσίευση σχολίου