Ιδού εγώ λοιπόν, γι’ άλλη μια φορά, άνεργη, αποπροσανατολισμένη, σε πλήρη σύγχυση, αλλά καλά. Καλά. Σε πείσμα διαφόρων, «φίλων» και μη. Απολυμένη, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.
Σκέφτηκα πολλές φορές ότι πάει, πέθανε το μπλογκ, κι ότι καλά κάνω και το αφήνω να πεθάνει. Κυρίως γιατί και η παραμικρή ψευδαίσθηση ανωνυμίας έχει χαθεί εδώ και καιρό. Αλλά κάτι μέσα μου επιμένει να το κοιτάει, να το ξανακοιτάει, να το μετράει (ή να του παίρνει τα μέτρα) και να το ζυγίζει. Μου έλειψε. Κι αφού μου έλειψε, ποιος λόγος υπάρχει να μη γράφω; Πολλοί. Αλλά όχι. Όχι, σε πείσμα του εαυτού μου.
Γιατί πέρασε καιρός κι αλλάξανε πολλά. Και μέσα και έξω. Κι αν τα μέσα αλλάξανε για καλό, τα έξω αλλάξανε για κακό. Πολύ κακό. Κι έτσι εδώ εμείς ξανασυναντιόμαστε, λίγο άλλοι αλλά πάντα οι ίδιοι στην ουσία. Κι η ουσία είναι πολλή και της πρέπει σεβασμός, από μας τους ίδιους πρώτα. Σε πείσμα.
Σκέφτηκα πολλές φορές ότι πάει, πέθανε το μπλογκ, κι ότι καλά κάνω και το αφήνω να πεθάνει. Κυρίως γιατί και η παραμικρή ψευδαίσθηση ανωνυμίας έχει χαθεί εδώ και καιρό. Αλλά κάτι μέσα μου επιμένει να το κοιτάει, να το ξανακοιτάει, να το μετράει (ή να του παίρνει τα μέτρα) και να το ζυγίζει. Μου έλειψε. Κι αφού μου έλειψε, ποιος λόγος υπάρχει να μη γράφω; Πολλοί. Αλλά όχι. Όχι, σε πείσμα του εαυτού μου.
Γιατί πέρασε καιρός κι αλλάξανε πολλά. Και μέσα και έξω. Κι αν τα μέσα αλλάξανε για καλό, τα έξω αλλάξανε για κακό. Πολύ κακό. Κι έτσι εδώ εμείς ξανασυναντιόμαστε, λίγο άλλοι αλλά πάντα οι ίδιοι στην ουσία. Κι η ουσία είναι πολλή και της πρέπει σεβασμός, από μας τους ίδιους πρώτα. Σε πείσμα.
2 σχόλια:
Βρε βρε, κοίτα ποιος επέστρεψε! Ελπίζω για τα καλά. Μου αρέσουν πολύ αυτά που λες, είμαστε σε παρόμοια (εσωτερική) φάση νομίζω. Μόνο το πείσμα μας σώζει, να ξέρεις, απέναντι σε όλους αυτούς. Καλή δύναμη!
Silent, το σχόλιό σου εκτιμάται ιδιαιτέρως! Για τα καλά, για τα καλά.
Δημοσίευση σχολίου