Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Love me do

Δεν είναι του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά μου ήρθε η έμπνευση και θυμήθηκα μερικές από τις αγαπημένες μου ρομαντικές κομεντί, in random order.

Έχω πλήρη επίγνωση ότι κάποιες είναι από τις πιο ηλίθιες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, και ότι κάποιες δεν είναι καν αμιγώς ρομαντικές κομεντί, αλλά όλες έχουν ιδιαίτερη αξία για μένα. Εξάλλου, αν ψάχνετε για πχιότητα ή για συνοχή, είστε σε λάθος μπλογκ.

1. Ο Σωματοφύλακας, 1992.



Σε σενάριο του Λόρενς Κασντάν, παρακαλώ, σκηνοθέτη της Έξαψης και της Μεγάλης Ανατριχίλας! Εντελώς cheesy, η Γουίτνι "παίζει" φυσικά τον εαυτό της, λίγο πριν την πτώση, ο Κέβιν Κόστνερ φαίνεται να βαριέται λίγο, αν και υποτίθεται ότι βάσισε την ερμηνεία του στον Στιβ ΜακΚουίν (άσχετο!), κι εγώ αναρωτιέμαι για το γούστο μου στις ταινίες, όχι για πρώτη ούτε για τελευταία φορά.



2. Chasing Amy, 1997.



Τώρα θα μου πείτε, αποκαλείς μια ταινία του Κέβιν Σμιθ ρομαντική κομεντί; Κι εγώ θα σας πω, καλά, σκάστε, δίκιο έχετε. Ο Μπεν Άφλεκ ερωτεύεται την Αλίσα, αλλά η Αλίσα είναι γκέι.

Πολύ γέλιο και μερικές πολύ αληθινές και γι' αυτό πολύ οδυνηρές καταστάσεις.



3. Φράνκι και Τζόνι, 1991.



Του Γκάρι Μάρσαλ, απ' το θεατρικό του Τέρενς ΜακΝάλι. Η Μισέλ Φάιφερ προσπαθεί να μη γουστάρει τον Αλ Πατσίνο, αλλά, όπως όλοι ξέρουμε, είναι αδύνατον. Η Μισέλ Φάιφερ έχει αποφασίσει να μείνει μόνη της για πάντα, και παραλίγο να τα καταφέρει. Η σκηνή με τις οδοντόβουρτσες με διαλύει κάθε φορά.



4. Αμελί, 2001.



Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω τίποτα γι' αυτό το αριστούργημα. Θα πω μόνο ότι λατρεύω τον Ματιέ Κασοβίτς.



5. Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς, 2001.



Στη σκηνή που ο Χιου Γκραντ απαγγέλει λίμερικ μέσα στη λίμνη πεθαίνω κάθε φορά από τα γέλια. Επίσης, αντί να κλαίω στο τέλος, ως όφειλα, κλαίω με την αρχική σεκάνς. Έχω πολλά προβλήματα!

Αγαπάω Μπρίτζετ, αλλά μην κάνετε το λάθος να δείτε ΠΟΤΕ τη δεύτερη ταινία. Δείτε καλύτερα μια κωμωδία απ' την πρόσφατη φιλμογραφία του Έντι Μέρφι. Μιλάμε για Σαίξπηρ μπροστά σ' αυτό το ξέρασμα.



6. Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι, 1989.



Του Ρομπ Ράινερ και της Νόρα Έφρον. An instant classic. Ο Μπίλι Κρίσταλ δίνει ρέστα. Αγαπημένη μου σκηνή όταν βλέπουν την Καζαμπλάνκα μαζί και χώρια απ' το τηλέφωνο. Επίσης, η παρακάτω φωτογραφία λέει τα πάντα για το πώς αισθάνονται δυο φίλοι αφού κάνουν σεξ για πρώτη φορά. Τα πάντα.



7. Dirty Dancing, 1987.



Χρειάζεται να πω τίποτα ιδιαίτερο γι' αυτό το αριστούργημα; Μπορώ να σας το διηγηθώ πλάνο-πλάνο ή να σας απαγγείλω το σενάριο, αλλά σας συμπαθώ και δεν θα το κάνω.

Χορός, camp, love story που απευθύνεται σε 12χρονα κοριτσάκια και μούσκουλα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από μια ταινία; Εμένα πάντως με κάλυψε ο καλλιτέχνης.



Επίσης, ένα από τα καλύτερα σάουντρακ ever. Σοβαρά τώρα.



8. Νότινγκ Χιλ, 1999.



Τελείως cheesy love story, που σώζεται γιατί έχει πάρα πολύ χιούμορ. Δείτε το ως κωμωδία, ξεχάστε το χολιγουντιανό της υπόθεσης, και θα περάσετε καλά. Διαθέτει έναν εξαιρετικό Χιου Γκραντ και ίσως την πιο ηλίθια ατάκα που είπε ποτέ κορίτσι σε αγόρι σε ρομαντική κομεντί: "After all... I'm just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her".



9. You've got mail, 1998.



Πάλι Νόρα Έφρον. Προσέξτε το βιβλιοπωλείο της Μεγκ Ράιαν. Δεν έχω ζηλέψει περισσότερο δουλειά σε ταινία. Είναι απλά υπέροχο. Προσέξτε επίσης τον Κρεγκ Κινίαρ στον ξεκαρδιστικό ρόλο του αριστερού διανοούμενου-κολλημένου λουδίτη.



10. Ενώ εσύ κοιμόσουν, 1995.



Μια πολύ ήσυχη ταινία (pun intended), με τη Σάντρα Μπούλοκ να παίζει γι' άλλη μια φορά τον ίδιο ρόλο, της μοναχικής, αδέξιας, καλής κοπέλας. Έλα όμως που εγώ αγαπάω πολύ τη Σάντρα Μπούλοκ! Παρεμπιμπτόντως, ίσως η μοναδική ταινία στην ιστορία όπου ο Μπιλ Πούλμαν είναι γκόμενος. Τέλος πάντων, σχεδόν γκόμενος.



11. Pretty Woman, 1990.



Ναι, το ξέρω. Ό,τι και να πείτε, έχετε δίκιο. Αλλά μερικά πράγματα αν τα δεις μικρός σε στοιχειώνουν. Και καλά και άσχημα. Κι αυτό είναι κάπου στη μέση. Η τελευταία του σεκάνς είναι πολύ πολύ κακή. Το υπόλοιπο βλέπεται. Εγώ τουλάχιστον το βλέπω! Επίσης, μια από τις χειρότερες αφίσες όλων των εποχών, όπου έχουν καταφέρει να κάνουν τη Τζούλια Ρόμπερτς μη αναγνωρίσιμη!



12. Love, actually, 2003.


Η ταινία της λίστας που έχω δει τις λιγότερες φορές, γιατί με ρίχνει στα τάρταρα από τη συγκίνηση. Οι αγαπημένες μου ιστορίες είναι της Λόρα Λίνεϊ, του Κόλιν Φερθ, της Έμμα Τόμσον και της Κίρα Νάιτλι. Πολύ πολύ κλάμα.




Νομίζω πως αυτό το ποστ μου έδωσε ιδέες. Εξάλλου μ' αρέσουν πολύ οι λίστες. Be very afraid, λοιπόν.

16 σχόλια:

κόκκινο μπαλόνι είπε...

ώχου Παναγιά μου, η Winnie ξαναχτυπά!
Μωρή, ξέχασες το "Ερωτευμένος Σέξπιρ" και το "French kiss"...
Τις ξέχασες ή απλά δεν τις κατατάσσεις στις αγαπημένες σου;
Καλά, με το Love actually παθαίνω "κάτι", κάθε φορά! Για την Amelie τι να πω;
Φάρμακο στις περιόδους κατάθλιψης, αφού συγκινούμαι αλλά πάντα τελειώνει αφήνοντας με με ένα χαμόγελο και την ελπίδα!
Τέλειο αφιέρωμα! Κι άλλο, κι άλλο!

winnie είπε...

Το Σαίξπηρ τον σκέφτηκα, αλλά είπα να μην μακρύνει κι άλλο το ποστ, το French Kiss το 'χω δει πολύ παλιά και δε θυμάμαι τίποτα. Έχω κι άλλες κατηγορίες υπόψη, αγαπητό κοινό, θα εισακουστεί η ευχή σου!

Θράσος είπε...

Καταρχήν θα συμφωνήσω ότι δεν είναι ρομαντική κομεντί...αλλά και εμένα μου αρέσουν...
ειδικά το FRANKIE ....

winnie είπε...

Νομίζω ότι μόνο το Chasing Amy και η Αμελί δεν μπορούν να θεωρηθούν αμιγώς ρομαντικές κομεντί. Οι άλλες είναι μέσα στο genre, όχι;

Τέλος πάντων, αρκεί που μας αρέσουν!

tsok είπε...

Να σε γνωρίσω στην καλή μου βρε winnie μου που το' χει το θέμα ρομαντική κομεντί. Για να σου δώσω να καταλάβεις αγαπημένη της ηθοποιός είναι η Meg και ταινία το You've got mail (το έχουμε σε 2-3 cd - εφημερίδας και κανονικά), 1-2 βιντεοκασέτες (μασημένες), ενώ διαθέτουμε επίσης το soundtrack (2 φορές), αφίσα της ταινίας κλπ. You get the point!
Εγώ προσωπικά που έχω πιο cult γούστα θα μείνω στο Dirty dancing και θα σου θυμίσω την αγαημένη μου ατάκα της ταινίας. Patrick ιδρωμένος και με λιγδιασμένο μαλλί λέει λιγωτικά:
"Nobody puts Baby in the corner". Αυτοί είναι άντρες!

winnie είπε...

Tsok, την καταλαβαίνω την καλή σου, κι εμένα το You've got mail μ' αρέσει τόσο για το συνδυασμό του ρομάντσου με το geekiness των βιβλίων και το χιούμορ.

Όσο για το Dirty Dancing, έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη γενιά!
No, nobody puts baby in a corner! Πες τα Πάτρικ!

Ανώνυμος είπε...

Now IIIIIIIII had the time of my life...Τέλειο, τέλειο πόστ!Και οχι μόνο ξέρουμε όοοολο το σάουντρακ του Dirty Dancing απέξω αλλά και τις χορογραφιες (είχα ρίξει την αδερφή μου πάνω στο καλοφιρέρ στην τελική σεκάνς, ναι, ζει ακόμη). Γενικώς, οι επιλογές είναι μία και μία, τα σχόλια είναι περιττά! Να προσθέσω στη φιλμογραφία της Μέγκ και το Sleepless in Seattle, τέλειο ξανά ζευγάρι Τομ Χάνκς και Μεγκ Ράιαν(πριν κάνει τα χείλη λουκάνικα) και εξίσου τέλεια Νέα Υόρκη! Και ντέπομαι αλλά θα το μολογήσω ότι αξίζει και μια θέση συο hall of fame των ροματικών κομεντί το Coctail. Τομ Κρουζ πριν χαζέψει και Ελίζαμπεθ Σου πριν αφήσει το Λας Βέγκας (και την ηθοποιία έκτοτε)

winnie είπε...

Χμμμ, το Αγρυπνος στο Σιάτλ αν και μ' αρέσει πολύ δεν μπήκε στη λίστα για λόγους οικονομίας, αλλά το Κοκτέιλ δυστυχώς δεν άντεξε στο χρόνο, ούτε καν ως guilty pleasure. Απλώς δεν βλέπεται!

Tanila είπε...

Ιου!
Πιο σιχαμένα χαζο-ρόζ δεν έχω.
Μόνο το Αμελί βλέπεται κάπως πιο ευχάριστα (κι αυτό για την ευρηματική και ποπ σκηνοθεσία πιο πολύ) και μόνο μετά από πόση 10 αμερέττο λεμόνι και βρώση 10 στικ μαλλί-της-γριας, να έχεις ήδη πέσεις σε κατατονία από τη ζάχαρη.

Σαν λαβστόρι 1000 φορές το Φάητ Κλαμπ!

winnie είπε...

Τανίλα, εεεε, that was the point, οι σιχαμένες χαζο-ροζ ταινίες που μ' αρέσουν!

Εξάλλου, βρίσκεις τον Κέβιν Σμιθ χαζο-ροζ; Εντυπωσιακό!

Όσο για το Fight Club, σόρι, αλλά το να τσακώνομαι με τον καλό μου για το ποιο γκρουπ αυτοβοήθειας καρκινοπαθών είναι του καθενός is not my idea of a love story! Μη σ' ακούσει ο Τάιλερ Ντέρντεν!

Α, μπα? είπε...

ΡΕΕΕΕΕ ΤΟ ABOUT A BOY ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΑΛΕΣ!
είμαι πολύ φαν του Hugh Grant

winnie είπε...

Βρε, το About a boy ρομαντική κομεντί;

Κι εμένα μ' αρέσει ο Χιου. Εδώ που τα λέμε, μ' αρέσουν όλοι οι Χιου!

Α, μπα? είπε...

Μα γιατί, τι είναι? αγόρι βρίσκει κορίτσι, χάνει κορίτσι, ξαναβρίσκει κορίτσι!

winnie είπε...

Είναι κυνικός εργένης βρίσκει το νόημα της ζωής μέσω ενός παιδιού και καταλαβαίνει πόσο άδεια ήταν η ζωή του ως τότε, non?

Α, μπα? είπε...

1. στο τέλος είναι όλοι ζευγαρωμένοι? ακόμα και το παιδί? και η τρελή του μάνα?
2. ακόμα κι αυτό που λες, δεν είναι ρομαντικό και εξωφρενικά ουτοπικό?
3. στην εφημερίδα, στις rom com τις έχει!

μη μου πεις ότι είναι σοβαρή ταινία...στην α, μπα? μιλάς!

winnie είπε...

Καλά, καλά, πάσο! Θα συμπεριληφθεί σε αφιέρωμα στους υπέροχους Χιου!