Η στιγμή

Την Τρίτη παραιτήθηκα από τη δουλειά. Θα κάνω άλλο ένα τεύχος και θα φύγω. Πρέπει να τελειώσω τη σχολή μέχρι τις 10 Ιουλίου και κάθομαι και κοιτάζω τις λευκές σελίδες των εργασιών μου, ανίκανη να γράψω έστω και μία λέξη. Όταν σέρνεις κάτι επί δέκα χρόνια και μετά πρέπει να το τελειώσεις μέσα σε ένα μήνα παθαίνεις κάποιου είδους βραχυκύκλωμα. Έχεις τόσο συνηθίσει να μην το κάνεις που το να το κάνεις φαίνεται σαν ψέμα. Κι εγώ σ' αυτό το ψέμα στήριξα μια τεράστια, φρικαλέα απόφαση. Πρέπει να καταφέρω να μην είμαι εγώ, πράγμα όχι και τόσο εύκολο. Ας ελπίσουμε ότι δε θα είναι αυτή η αποφασιστική κίνηση της ζωής μου, η στιγμή που θα σημειώνει το "πριν γίνεις παντελώς λούζερ" και το "αφού έγινες παντελώς λούζερ". Ας το ελπίσουμε.