Τρίτη 6 Μαΐου 2008

I think this is the thing that wouldn't die


Προβλέπεται ολονυχτία. Όλη τη μέρα τρώω, και τώρα που θα έπρεπε να νυστάζω σαν τρελή, αρχίζει να με πιάνει υπερδιέγερση. Έχω διορθώσει υλικό για τέσσερα περιοδικά, ούτε το μισό δε θα μπει. Σιχαίνομαι τα αφιερώματα.
Επικρατεί μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα. Η Δ. κι εγώ μόλις τελειώσαμε ένα ντουέτο του Smelly Cat, μετά από request. Το ατελιέ μας έβαλε τις φωνές. Κατά τις 12 θα βάζουν αυτοί μουσική και θα τους βάζω εγώ τις φωνές. Η Α. λείπει. Πολύ.
Μόλις χλαπάκιασα ένα πιτόγυρο. Η διάθεσή μου παίρνει ασανσέρ κι ανεβοκατεβαίνει. Τη μια στιγμή είμαι μια χαρά, την επόμενη είμαι ο μανιακός δολοφόνος με το ηλεκτρικό πριόνι και θέλω να τους κάνω όλους κομματάκια. Κομματάκια όμως!
Αυτό είναι το πιο coitus interuptus ποστ που έχω γράψει. Δυο ώρες μου πήρε.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ειναι ομως και de profundis! Ονειρα γλυκα!

Θράσος είπε...

Η μέρα είναι ατελείωτη και εδώ σήμερα στις 08/05/2008.
1.Κοιμήθηκα στις 3.00 και ξύπνησα 6.30.
2.Είχα αυπνίες γιατί σκεφτόμουν για μια καλύτερη δουλειά και τις πιθανότητες να την αποκτήσω.
3.Και από τις 10.30 θέλω να φάω 4 πιτόγυρα και 2 παγωτά Algida.
Toυς συναδελφικούς χαιρετισμούς.

alepou είπε...

Σε σκεφτόμουν πολύ χθες - ήθελα να σου τηλεφωνήσω το βράδυ να δω πως πάει. Μετά ήθελα να τηλεφωνήσω και στους άλλους να τους πως ότι μ' άρεσε το πόνημά τους αλλά άλλαξα γνώμη... Οσο για σένα Θράσο, σίγουρα πάντα υπάρχουν καλύτερες δουλειές τις οποίες αξίζει να αναζητήσεις (αν δηλαδή βαρέθηκες ή ό,τι άλλο αυτήν που έχεις).